Zamansızlık İklîminin Gizemli Yolcusu İnsan / Nuriye Eycan

Gönül bolluğu, yardımseverlik, infâk etmek, malda cömert, dostlukta vefâlı olabilmek... Tüm bunlar güzel ahlâk ile ahlâklanmış kişilerde bulunan hasletlerdir. Günümüz dünyâsında kaybolmaya yüz tutmuş olan insânî ve ahlâkî değerlerin zamânın gençlerine aktarılamamasının en büyük sebebi ise, onları rızık ve gelecek kaygısı taşıyarak yetiştiren anne babalardır. Cinsiyet belirleme partisinden başlayıp doğumu, yaş günü, okula gidişi vesâire derken hayâtın gerçeklerinden uzak, âdetâ prens ve prensesler olarak yetiştirilen bir nesil meydana geldi. Anne babaya bir bardak su vermeye yüksünen fakat anne babasının kendisi için her hizmeti yapmaya mecbur olduğunu zanneden bir nesil. Âilelerin küçük yaştan itibâren televizyonu, bilgisayarı ve telefonu çocuğu oyalamak için kullandığı, sınırsız çizgi filmler ve kontrolsüz oyunlarla bambaşka karanlık bir dünyânın içine itilen çocuklar... Hayatla nasıl mücâdele etmesi gerektiğini, sosyal becerilerini nasıl geliştirebileceğini öğrenemeyen, bol diplomalı, hayâtın özünden uzak mutsuz bireylerin çoğaldığı bir toplum…

Yanlışların, çokluğu nedeniyle doğru algılanıp kabûl gördüğü, doğruların ise sayısı az olduğu için yanlış gibi algılandığı bir yüzyılda yaşıyoruz. Anne babalar maddî kaygılardan uzak, rızık korkusu taşımadan, güzel ahlâklı evlâtlar yetiştirmenin asıl önceliği olduğu ve çocukların Allâh'ın bahşettiği nîmet olduğu bilinciyle hareket edebilmelidir.

Bu öyle bir nîmettir ki önce âile oluşur; âilenin içinde güvenle, ahlâkî değerler eğitimi alarak büyüyen çocuklardan vakûr, yüksek irfâna sâhip topluluklar meydana gelir. Yüce Allah âyet-i kerîmede şöyle târif eder o muttakî kullarını: “Allâh’a îmân edip O’na sımsıkı sarılanları ise (Allah), Kendisinden bir rahmet ve lütfa kavuşturacak ve onları Kendisine varan doğru bir yola iletecektir.”1