Vakt-i Seher: Kalbin Uyanışı / Zehra Okcanoğlu

Seher, sözlükte “imsak vaktinden önceki zaman” olarak geçer. Geceyle gündüzün birbirine dokunduğu, karanlıkla aydınlığın incecik bir çizgide buluştuğu o eşsiz zaman dilimi… Seher, yalnızca saatlerle ölçülen bir an değildir; ruhun uyanışı, kalbin nefes aldığı, insanın kendini en derinden dinlediği bir vakittir.

İlim nazarıyla bakıldığında seher, ruhun en saf hâlde açıldığı, mânevî kapıların sessizce aralandığı andır. Gecenin derin sessizliğinde kalp, Yaradan’a doğru bir adım atar; nefes, dua ve istiğfarla yükselir. Gönül ehli o vakitte Allah’ın “İsteyen yok mu?” çağrısını işitir ve iç huzuruyla karşılık verir. Seher, hakikati arayanların gizli buluşmasıdır; sessizlik en güzel şarkısını söyler, ruhun en derin köşeleri aydınlanır.

Bilim nazarıyla bakıldığında ise seher, bedenin ritminin en dingin, en huzurlu anıdır. Melatonin salgısı en yüksek seviyededir; kortizol yavaşça uyanmaya başlar. Zihin berraktır, kalp atışları uyum içindedir. Beden hem dinlenmiş hem de dirilişe hazırdır. Ruh ve beden bu vakitte tam bir ahenkle buluşur; insanın fiziksel ve zihinsel gücü zirveye yaklaşır. Bu sebeple seher, yalnızca mânevî bir çağrı değil, aynı zamanda biyolojik bir yeniden doğuştur.